Mitos, crenzas e costumes da Raia Seca. A máxica fronteira Galego-Portuguesa.

Fágovos un pequeno resumo das lendas herpetolóxicas do libro “Mitos, crenzas e costumes da Raia Seca. A máxica fronteira Gelego-Portuguesa”, de  José Rodríguez Cruz e António Lourenço Fontes (2004). Fala de moitas destas cousas que acontecen nesta nosa zona A Gudiña, O Riós, Vilardevós, Verín, Oímbra, Monterrei, Vinhais, Montalegre, Chaves…

Moi resumido dí cousas coma isto:

“Si te morde unha culebra, busca camisa prá terra”
“Si te morde a víbora ou o viborón, busca aixada e aixadón”

Din que as culebras morren cada inverno. Métense en pequenos buratos para agocharse do frío e despois engordan tanto que non poden saír do burato (este relato escoiteino tamén eu).

Din que as culebras vellas crían no corpo unhas cunchas que lle serven para “voar” cara ao mar, onde morren.
En Parada da Serra (A Gudiña) din que as culebras cando xa van vellas crían tres cunchas, que cando queren voar para lonxe meten o rabo na boca e despois van coller altura para realizar o voo ao altao da Valada o Regueiro de Pumedo.

-Vai prá Serra de Larouco.
-Vou, rabiará quen me viu
e non me matou.

A mítica Serra do Larouco, destino final destas supostas serpes voadoras… o Deus Larouco.

Existe a crenza dun lagarto de dous rabos con facultades adiviñatorias.

Dito sobre o lagarto:
Lagarto arnau
comíchelle as papas
ao teu irmau.

En Oímbra: “Se te morde a píntega, hai que clavala nun pau, e espetala nunha árbore e cando a píntega morra e seque, o veleno non fará nada”

etc, etc, etc

Mitos, crenzas e costumes da Raia Seca. A máxica fronteira Gelego-Portuguesa. José Rodríguez Cruz e António Lourenço Fontes. Ir Indo Edicións (2004).

Xosé Ramón